Szanuję siebie...

Szanuję siebie...

Dziś ciąg dalszy rundek dotyczących własnego wizerunku.

Tym razem motyw przewodni to nasza złość i obrona granic. Nie bój się wyrażać złości. Nie tłamś. Nie zaciskaj. Przestań tłumaczyć się ze swojego wyglądu.

Punkt Karate

Mimo że jest jestem wściekła na siebie i na innych ludzi, kiedy mówią: ‘Dziwnie wyglądasz’, i czuję tę złość jak ścisk w gardle, to i tak chcę być po swojej stronie i chronić siebie przed oceną.

Mimo że wkurza mnie to, że ludzie komentują mój wygląd bez pytania, i czuję tę złość jak napięcie w barkach, to i tak daję sobie prawo do granic i szacunku.

Mimo że wkurza mnie to, że ktoś myśli, że coś jest „nie tak” tylko dlatego, że nie mam makijażu , i czuję jak zaciskają mi się szczęki, to i tak chcę sobie ufać i wybieram to, co jest dobre dla mnie.

Punkty od czubka głowy po punkt gamma

Te słowa: „Coś dziwnie dziś wyglądasz”

Jakby coś było ze mną nie tak

Czuję ścisk w gardle

I smutek, którego nie chcę pokazywać

Przykro mi, że inni to mówią bez zastanowienia

Ciało nie zasługuje na takie komentarze

Potrzebuję być po swojej stronie

Chronić siebie przed tą oceną

Daję sobie prawo czuć i bronić się

Jestem wkurzona, gdy ktoś komentuje mój wygląd

Jakby miał do tego prawo

Czuję napięcie w barkach

I potrzebę wykrzyczenia: „co Cię to interesuje?!”

Moje ciało to nie cudza sprawa

Mam prawo do swoich granic

Mam prawo do szacunku

Nawet jeśli wyglądam inaczej niż „trzeba”

Staję za sobą z pełną siłą i godnością

Wkurza mnie to co słyszę

„Jesteś chora?” tylko dlatego, że jestem sobą

Bez makijażu, bez maski

Jakby to było coś złego

Czuję ten ból w sercu

Bo chcę być sobą, nie kreacją

Mam prawo ufać sobie

Wybierać to, co dobre dla mnie

I przestać się tłumaczyć ze swojego wyglądu